Als je iemand voor het eerst ontmoet, heb je binnen 30 seconden je mening gevormd. Maar die ander óók van jou. Klopt die eerste indruk wel? En hoe kom je zelf zo goed mogelijk voor de dag?
In De eerste indruk ontrafelt Roos Vonk beide kanten van indrukvorming aan de hand van wetenschappelijk onderzoek en herkenbare voorbeelden. Met haar kenmerkende knipoog en vlotte schrijfstijl verklaart ze de psychologische raadsels van het sociale verkeer.
Hier legt ze uit of het zin heeft om een handdruk zoals Trump te geven (de ander vastpakken en een tikkeltje agressief naar je toe te trekken):
In westerse culturen begint een formele begroeting met een handdruk. Iemands handdruk kan dus van groot belang zijn bij een eerste indruk, bijvoorbeeld bij een sollicitatie of een ontmoeting met een opdrachtgever. In onder meer Nederland, Amerika en Finland houden we van een ferme handdruk (in Frankrijk mag het weer wat minder).
Een handdruk die door mensen als positief wordt ervaren, bevat verschillende componenten:
■ stevig, complete greep (hand niet half vastpakken en niet alleen je vingers aanbieden: de zogenaamde ‘dooie vis’ als de hand ook nog bezweet is)
■ een op- en neergaande beweging, dus niet alleen vasthouden
■ niet te lang en niet te kort: 3 à 4 seconden
■ oogcontact
Mensen die zo’n handdruk geven worden positiever beoordeeld dan mensen met een slappe handdruk. Ze worden gezien als extraverter en dat zijn ze ook. Dit geldt zowel voor mannen als voor vrouwen. In het algemeen zijn HR-medewerkers minder onder de indruk van de handdruk van vrouwen — te slap, onvolledige grip — maar een vrouw kan des te meer indruk maken met een krachtige handdruk.
Machtige mensen geven gewoonlijk een ferme handdruk, waarbij de arm horizontaal gestrekt is. Bij de zogenaamde power shake houd je de hand boven die van de ander en je handpalm omlaag, zodat je de hand van de ander iets onder je houdt. Daarmee zou je volgens sommigen aangeven dat jij de meer machtige persoon bent in de relatie. Geloof daar maar niets van en probeer het niet. Wat je eerder bereikt is dat de ander je handdruk raar en ongemakkelijk vindt.
Ook de politicus-handdruk, waar je zogenaamd warm en hartelijk met beide handen de hand van de ander omvat, moet ten zeerste worden afgeraden. Hetzelfde geldt voor de royal shake , waarbij je tijdens de handdruk met je linkerhand de schouder of arm van de ander aanraakt. Dit is wel nuttig om te voorkomen dat de ander jou een power shake geeft. Maar het grote bezwaar van al deze handdruk-overkill is dat het te nabij en intimiderend is, en dus ongemakkelijk voor de ander — althans als je niet Bill Clinton of Barack Obama heet. (Om nog maar te zwijgen van de handdruk van Trump, die je zelfs niet moet doen als je Trump heet: de hand grijpen en met de persoon eraan vast naar je toe rukken. Zo wist de Canadese premier heel subtiel te voorkomen dat hij slachtoffer werd van deze unieke grip-and-yank-techniek. Op een pagina van de NOS, die je kunt vinden via de site bij dit boek, zie je de rare begroetingsfratsen van onze eigen EU-voorzitter Juncker en vertel ik hoe het op mij overkomt.
Ontdek nog meer:
- Hoe Google de referenties van hun sollicitanten checkt
- Hoe je je eerste date vakkundig kunt laten mislukken
- Of het helpt om aan 'namedropping' te doen
- Of je gezicht betrouwbaar of onbetrouwbaar overkomt
- Of mannen wel écht een grappige vrouw willen